İcadiye Caddesi üzerindeki ''köşe yapı''lardan biri olmasının yanısıra, yığma tuğla duvar ve volta döşemesi ile Kuzguncuk yapı karakteristiğinden farklılalışır. Yapı malzemesinin ve tekniğinin yığma tuğla olarak seçilmiş olmasında da köşe yapı olmasının önemli etkisi olduğu düşünülebilir.Bostan ve Kilise ile komşuluğu vardır ve kendiliğinden meydanlaşan bu aksın Kilise'den sonraki en önemli yapısıdır.
Kuzguncuk'un hem görsel hem de sözlü hafızasında kıymetli bir yeri olan bu bina halihazırda geçmişine uymayan bir durumdadır. Kendi kendine yıkılmış ve o günden beri onarılmak istenmektedir. Müze olarak tescil edilmesi sırasında yapılan başvuruda bina ayakta ve neredeyse kullanılabilir durumda olduğundan, bu dönemde(2005 yılı) detaylı bir tespit çalışması yapılabilmiştir.Restitüsyon projesi hazırlanırken bu dönemde yapılan çalışmalardan faydalanılmıştır.
Restitüsyon projesinin ana prensipleri :
Özgün malzeme ve yapım tekniğinin ortaya çıkarılması, Yapıda bulunan ek ve bozulmaların ayıklanması olarak tanımlanabilir.
Rölöve ve restitüsyon çalışmaları sonucunda binanın 3 dönemden oluştuğunu söyleyebiliriz :
1. Dönem: Sarnıç yapısı Bu dönemde yalnızca sarnıç olarak kullanılan yapının; zemini doğal taş döşeli, tavanı volta döşeme, duvarları moloz taş üzeri sıva olarak imal edildiği düşünülmektedir.
2. Dönem : Sarnıç ve üstünde tek katlı yapı Kuzguncuk sakinleri ile yapılan görüşmelerden; bu dönemde binanın meyhane olarak kullanıldığı anlaşılmıştır. Özel idare kaydında verilen, bu dönemde binanın cinsinin dükkan olduğu bilgisi de bu veriyi doğrulamaktadır. Binanın bu döneminde; sarnıç olarak kullanıldığı dönemdeki üst örtüsünün kaldırılıp, zemininin volta üzeri ahşap döşeme olarak yeniden imal edildiği sonucu çıkarılmıştır. Sarnıç üzerine yapılan yapı yığma tuğla olarak inşa edilmiştir. Tavanı volta döşemedir. Sarnıcın bu dönemde depo olarak kullanıldığı ve bu nedenle zemin kat içinden inen bir merdiven ile bağlandığı düşünülmüştür.
3. Dönem : Sarnıç ve üstünde iki katlı yapı Neredeyse tüm Kuzguncukluların sevgi ve saygıyla anımsadığı Dr. Minasyan dönemi olarak da anabileceğimiz bu dönemde yapıya bir üst kat eklenir. Bu kat anlaşıldığı kadarıyla; belki Dr.'un özel istirahathanesi ya da evi olarak kullanılmıştır. Geç dönemde ise; iki çocuklu bir aile tarafından kullanıldığı da hatırlanıyor. Bu kat duvarları da yine yığma tuğla ile örülmüştür. Volta döşeme üzerine ahşap döşeme kaplaması yapılmıştır. Pencere açıklıkları alt kattaki cephe karakterine uyumludur.
